مدح و مناجات با حضرت جواد الائمه علیهالسلام
شَمَمتُ ریحَکَ مِن مرقدِک، فَجَنَّ مشامی به کاظمین رسیدم برای عرض سلامی تو آن همیشه امامی، من آن همیشه غلامم من آن همیشه غلامم، تو آن همیشه امامی مرا خـیال نـمـازت شبی کـشید به رؤیا عجب رکوع و سجودی، عجب قعود و قیامی چه اشتراک قشنگیست بین طوس و مزارت که از تو و پدرت هست در دو صحن مقامی نوشتهاند به باب الـرضا تمامیِ جـودی نوشـتـهاند به باب الـمراد جـودِ تـمـامی شبی ز بخـت بلـنـدم به خـانۀ تو رسیدم چه سفرهدار کریمی، چه خوانی و چه طعامی سؤال داشتم از غربتت، زمان به عقب رفت نگاه بود جوابت، نه حرفی و نه کلامی |